Ik was per fiets op weg naar een beekje om libellen te fotograferen.
Stond daar opeens een fazantenhaan langs de weg.
Ik reed door maar uit het zicht kwam ik stilletjes dichterbij.................
De haan zag mij eerst niet en ik bleef heel stil staan, met camera en teleobjectief.
Ik gedroeg mij als een standbeeld.....................
Op eens zag hij mij en nam mij in zich op, hij ging niet weg.
Het leek of hij met de situatie geen raad wist.
Dat gaf te denken..........................
Ik zag de prachtige kleuren.....................
Tja.........................
Nee....verder niemand.
Mmmmmm........
Even wat eten.......................
Ik al eens wat dichterbij kijken.
Rustig aan.................
Mij klein maken..................
Nog eens goed kijken......................
Zo van dichtbij kon ik het vlies voor zijn oog goed zien.
Fazant probeerde mij te imponeren.................
Even flink kraaien.........................
Geen verandering, het is vast een standbeeld (Ik dus)
Even een graantje pikken , wat zal ik doen.
Ik zal eens even er naar toe lopen ( haan kwam best dichtbij)
Nou dat helpt ook niet, ik ga maar terug.
Dat standbeeld blijft maar staan en beweegt niet..........
Nog even omkijken, vreemd hoor.
Bedankt voor je bezoek.